ಸರ್, ನನ್ನ ಕ್ಸಾನ್ಸರ್ ನೋವಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಂತನ ನೀಡಿದ್ದು ನನ್ನ ಹಾಡು. ನಾನು ಸ್ನೇಹ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ

ಸಾರ್, ನಮಸ್ಕಾರ. ನನ್ನ ಹೆಸರು ಸ್ನೇಹ, ಊರು ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ. ನನಗೆ ಸಂಗೀತವೇ ಉಸಿರು, ಕನಸು, ಜೀವನದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ನಾಲ್ಕನೇ ತರಗತಿಯಿಂದಲೇ ವೇದಿಕೆ ಮೇಲೆ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಪಿಯುಸಿವರೆಗೂ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಬಹುಮಾನ ಗಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮದುವೆಯ ನಂತರ ಬೇರೆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಗುರುತಿಸುವವರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಬೇಕಾಯಿತು.

ಒಮ್ಮೆ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿ ಒಂದು ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಹೋದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಭಾವಗೀತೆ ಹಾಗೂ ಜನಪದ ಗೀತೆ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಇತ್ತು. 125 ಜನ ಸ್ಪರ್ಧಿಗಳು ಇದ್ದರು. ಎಲ್ಲರೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹಾಡಿದರು. ನಾನು “ಈ ಆಗಸ ಇದ್ದಾರೆ…” ಎಂಬ ಭಾವಗೀತೆ ಹಾಡಿದೆ.

ಅದಕ್ಕೆ ನನಗೆ ಪ್ರಥಮ ಸ್ಥಾನ ಲಭಿಸಿತು. ಅದಾಗಿನಿಂದ ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ನಾನು ಹಾಡುವ ಅವಕಾಶಗಳು ಹೆಚ್ಚಾದವು.

ಭಜನೆ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು, ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಹಾಡುಗಳು ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಕರೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರೊಡನೆ ನನ್ನ ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂದುವರಿದಿತು.

ಸ್ನೇಹಿತರು ಕರೋಕೆ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿದರು. ಮ್ಯೂಸಿಕ್ ಗೊತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಕರೋಕೆ ಹಾಸುಹೊಕ್ಕಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮೊದಲಿಗೆ “ಈ ಹಸಿರು ಸಿರಿಯಲಿ ನವಿಲೆ…” ಹಾಡನ್ನು ಗೈದಿದ್ದೆ. ಈ ಹಾಡು ಜನಪ್ರಿಯವಾಯಿತು, ಇಂದಿಗೂ ನಾನು ಅದನ್ನು ಹಾಡುತ್ತೇನೆ.

ಇದು ನನ್ನ ಸಂಗೀತ ಪಯಣದ ಮತ್ತೊಂದು ಅಧ್ಯಾಯವಾಯಿತು. ಗಂಡ, ಎರಡು ಮಕ್ಕಳು ಸೇರಿ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಆದರೆ ಒಂದು ದಿನ ಹಠಾತ್‌ ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆವಾಯಿತು.

ನನಗೆ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಎಂದು ಪತ್ತೆಯಾಯಿತು. 38 ವರ್ಷದ ವಯಸ್ಸು, ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳ ಜೊತೆ ಈ ಸುದ್ದಿ ಕೇಳಿ ಭಯವೂ, ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಲುವಂತ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೂ ಉಂಟಾಯಿತು. ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ ನಂಬುವುದಕ್ಕಿಂತ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಕಡೆ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದೆ. ಆದರೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಹೋಗಿದಂತೆ ಅನುಭವಿಸಿದ ನೋವು ಮರೆತೇ ಆಗಲ್ಲ.

ಟ್ರೀಟ್ಮೆಂಟ್ ಸುಲಭವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನರಕ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದೆ. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಾನೇ ಧೈರ್ಯ ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಮುಂದುವರಿಯಬೇಕಾಯಿತು. ಅವರು ಕೇಳಿದಂತೆ ನನ್ನ ಹಾಡುಗಳು ನನ್ನಿಗೆ ಶಕ್ತಿ ಕೊಟ್ಟವು. ಪುನಃ ಹಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಿದೆ.

ಭಾವಗೀತೆ, ಜನಪದ ಗೀತೆಗಳ ಮೂಲಕ ನನ್ನ ನೋವನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಕರೋಕೆ ಮೂಲಕ ಅಭ್ಯಾಸ ಮುಂದುವರಿಸಿದೆ. ಅಂತೆಯೇ ಟ್ರೀಟ್ಮೆಂಟ್ ಮುಗಿಯಿತು. ನಾನು ‘ನಾರ್ಮಲ್’ ಎಂಬ ವರದಿ ಪಡೆದೆ.

ಆದರೆ ಮಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ಇನ್ನೂ ಹಲವು ಕಾಯಿಲೆಗಳು ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡವು. ಸಂಗೀತವೇ ಆ ಸಂಕಷ್ಟದಿಂದ ದಾರಿ ತೋರಿಸಿತು. ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಬಂದವನು ಸತ್ತೇ ಹೋಗ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಜನರ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಬದಲಾಗಿಸಲು ನಾನು ಮುಂದಾದೆ. ದೇವರು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಬಲ ತುಂಬಿದನು.

ನಾನು ಮ್ಯೂಸಿಕ್‌ ಮೂಲಕ ಬದುಕನ್ನು ಪುನರಾಯಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ನನ್ನ ಪ್ರತಿಭೆ ಮಸುಕಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಸಿಂಗಲ್ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ.

ಸ್ನೇಹಿತರು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆ ಇಟ್ಟು, ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಐದು ಹಾಡುಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟರು. ಆಗಿನಿಂದ ನನ್ನ ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂದುವರಿಯಿತು. ಎಲ್ಲೆಡೆ ನಾನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಾ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.

ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯ ಬರಹಗಾರರ ಸಂಘದ ಆನ್‌ಲೈನ್ ವೇದಿಕೆ ನನಗೆ ಹೊಸ ಅಂಗಳವಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದ ಹಾಡು ಆಯ್ಕೆ ಆಯ್ತು. ಮಧು ನಾಯ್ಕ್ ಲಂಬಾಣಿ ಅವರು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಿದರು. ಅವರು ಉತ್ತಮ ಸಂಘಟಕರಾಗಿದ್ದು ನಮ್ಮಂತಹ ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ವಾಹಿನಿಗೆ ತಲುಪಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಇಂದಿನವರೆಗೆ 300ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಮದುವೆ, ಹಬ್ಬ, ಶುಭಸಮಾರಂಭ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಗಾಯನ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ನಾನು ಒಬ್ಬಳಾಗಿ ಹೋಗುವುದು ಸರಿಯೆಂದು ಅನಿಸದ ಕಾರಣ ನನ್ನ ಮಗಳಿಗೂ ಹಾಡು ಕಲಿಸಿದ್ದೇನೆ.
ಅವಳು ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ 6ನೇ ವರ್ಷದಿಂದಲೇ ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಇಡೀ ಕುಟುಂಬ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ನಿಂತಿದೆ.

“ನಂದೇ ಸ್ನೇಹ ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ” ಎಂಬ ಯೂಟ್ಯೂಬ್ ಚಾನೆಲ್ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ. ಜನ ನನ್ನ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದ ಮತ್ತಷ್ಟು ಕಲಿಕೆಗೆ ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಎಲ್ಲೆಡೆ “ಯೂಟ್ಯೂಬ್ ಸಿಂಗರ್ ಸ್ನೇಹ ಅಲ್ವಾ?” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಇದು ನನಗೆ ಸಂತೋಷ, ಧೈರ್ಯ ಮತ್ತು ಬಲವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

27 ರಂದು ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನ ಕನ್ನಡ ಭವನದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ರಾಜ್ಯಮಟ್ಟದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಸನ್ಮಾನ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಅದು ನನ್ನ ಜೀವನದ ಮರೆಯಲಾರದ ಕ್ಷಣ. ಗುರುರಾದ ಗೊರೂರು ಅನಂತರಾಜು ಸರ್ ಅವರಿಗೆ ಹೃತ್ಪೂರ್ವಕ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.

ನನ್ನ ಕಷ್ಟ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಕೇಳಿದ ನಿಮಗೆ ಅನಂತ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹ, ತೀರ್ಥಹಳ್ಳಿ.